Wat een weertje weer

Sjonge jonge jonge, wat een heerlijk weertje toch, ahum.
Ik ben niet vies van een beetje regen, hoor. Maar waarom moet het dan nu net regenen als wij in de planning hebben om naar de kermis te gaan. Beloofd is beloofd, dus na het eten met z'n allen naar de kermis. Geen kip te doen natuurlijk. Tussen 5 en 7 is ook iedereen aan het eten, zelfs de mensen van de kermis zelf. In ieder geval had Julian vrij baan in de botsauto's. Er was niemand, dus mocht hij helemaal alleen in het karretje. Wat een bekkie, zeg. Hij glunderde van oor tot oor. Esmée had iets meer pech, want de mensen van de draaimolen hadden ook schaft. Dus ze kon er niet in. Ach en wee. Gelukkig weet Juul voor haar een mooie Dora pop met zo'n grijper te pakken. Allebei weer tevreden. Pap en Mam en Sil staan er maar beteuterd achter, zichzelf nat laten regenen. Na een uurtje over de kermis te hebben gebanjerd snel weer in de auto en hop naar huis. Daar een lekkere warme chocolademelk. Dikke pyama's aan en lekker onder de wol. Mmmm, wat kan het leven voor die ukkies toch soms heerlijk zijn.

Vandaag op het werk was het rustig. Halinka is weer terug na haar sabbatical. Ja, bij ons op het werk hebben we sabbatical. Als je 5 jaartjes je best hebt gedaan, mag je één hele maand uitrusten. En laat ze dat nu net in September hebben gedaan. Mooi weertje erbij, ze heeft er van genoten. Maar zei ze:"Ik heb jullie ook wel gemist, hoor!" Dat is dan wel weer leuk om te horen.

Even over Sil. Mijn allessie. Wat een lekker ventje is het toch. Zodra iemand mij kan uitleggen hoe ik hier foto's op krijg, dan zal ik er eentje van hem posten. Hij heeft van zijn tante sokjes gekregen met een beertje bovenop. En natuurlijk zit er een belletje in dat beertje. Dus als hij in de box ligt met zijn beentjes in de lucht, dan bellen zijn voetjes. Hij vind het prachtig en vreet die beertjes bijna op. Dat jochie ligt helemaal in een stuip. Heerlijk!

Een uitspraak uit het boekje bij ons op de wc:

Ik vind dat mijn papa moet leren om zelf zijn pantoffels te halen!