Waar ligt Almelo?

Een stukje uit een boekje van Herman Finkers die te lezen is bij mijn ouders in t huuske.

In één opzicht lijkt Amsterdam verdomd veel op Zuid-Limburg: ook de Amsterdammer heeft geen flauw benul hoe de kaart van Nederland eruit ziet. Als ik in Amsterdam word herkend, en in Zuid-Limburg is dat net zo, dan gaat dat altijd heel spontaan en heel plezierig en joviaal, maar aardrijkskundig klopt het van geen kant. Waar bijvoorbeeld Almelo ligt, of Erica, of Doetinchem. Voor een Amsterdammer is dat allemaal de Achterhoek en voor een Zuid-Limburger is dat allemaal het Hoge Noorden.
Herkend worden in Amsterdam gaat bijvoorbeeld ongeveer op deze manier:

-Hééé!!!! Jeai hep een beken' gesich.

Dat is heel stom, maar er wordt al jaren tegen mij gezegd: "Jij hebt een bekend gezicht," en ik weet nog steeds niet goed wat ik moet antwoorden als iemand tegen mij zegt: "Jij hebt een bekend gezicht." Dus meestal zeg ik iets van:

- O?

Ja, je bent ad rem of je bent het niet.

- Ik heb een bekend gezicht?
- Ja, jeai heb een beken' gesich.
- Ben ik bekend van tv?
-Ja, jeai ben beken' van teivei.
- Ben ik een sportman?
- Nei, jeai ben gean spo'tman.
- Zit ik in de politiek misschien?
- Nei, jeai zit auk niet in de pollitiek.
- Ik geef het op.
- Jeai ben Herman Fillekers! Jeai kom uit Olmelau, en dat is luik, Olmelau, want dat leg in de Achterhoek en daar kaumu wea vaak in die Achterhoek bea familie in Kampu en die praetu met datzelfde grappige Dreantse toaaltje al jeai. Is luik, dat Hauge Naurdu. Ja, Olmelau boppe!!

Waarmee half Nederland al is behandeld! En ik heb niets overdreven. Ik heb gewoon alles wat ik in Amsterdam te horen heb gekregen achter elkaar gezet. Nee, geografie is niet de sterkste kant van de Amsterdammer en de Zuid-Limburger. Maar dat geeft niks, je wordt herkend en dat mag ik altijd graag doen. Ja, herkend worden mag ik graag doen. Herkend worden in Almelo gaat heel anders:

- Hé! Ie verdeent meer geld as ik.
- Meent u dat?
- Joa, ie verdeent meer geld as ik.
- Nou, dank u wel.
- Wat goa'j doon, Finkers, a'j straks één miljoen euro hebt?

En dan mag ik altijd graag een beetje jennen:

- Wat zegt u, meneer?
- Wat goa'j doon, Finkers, a'j straks één miljoen euro hebt?
- Dan ga ik me afvragen waar de rest is gebleven, meneer.

Nee, dat is mooi werk: herkend worden. Mocht u mij ooit tegenkomen in de stad, houdt u zich dan niet in, een pilsje lust ik altijd.
Ik vind herkend worden vooral zo mooi werk, denk ik, omdat ik vroeger nooit werd herkend. Ik was al jaren en jaren bezig met deze grappenmakerij en ik werd verdorie nooit eens een keertje herkend. Nooit! Ja, door mijn moeder af en toe. Maar verder nooit.
"Dat komt," zeggen ze dan, "omdat je toen nog niet was ontdekt."Maar dat vind ik vreemd gepraat. Ze vragen me wel eens in interviews: "Wie heeft jou eigenlijk ontdekt?" En dan voel ik me zo dom, want ik weet het antwoord niet. En een beetje artiest weet toch verdorie wel wie hem heeft ontdekt. Maar ik weet dat niet. Als men mij vraagt: "Wanneer ben je geboren?" dan weet ik dat wel, daar heb ik thuis een tegeltje van. Maar ik heb nergens een tegeltje hangen met: 'Ik ben ontdekt door...' Ja, Jacques d'Ancona heeft mij ontdekt, zei Jacques ooit eens in een interview, maar dat moet u niet geloven. Jacques d'Ancona heeft mij zeer zeker niet ontdekt.
Volgens mijn moeder ben ik ontdekt door dokter Scheffer. Die deed de zwangerschapstest bij haar.

Herman Finkers: Kalm aan en rap een beetje