Opa, Boomer, ziek

Dat beschrijft eigenlijk wel ons weekend.

Vorige week zijn Juul en Esmée geveld door de griep. Tegen het weekend aan ging het al weer een stuk beter met Juul. Esmée lag twee dagen lang op de bank te slapen ongeveer.

We hebben besloten om een hond te gaan nemen en vorige week zijn we dan ook de grote zoektocht gestart. Ik vond een Maltezer wel leuk en Miranda vond een Boomer wel leuk. Beiden hebben ze een goed karakter dat bij ons past, dus dat maakte niet zoveel uit. Uiteindelijk toch maar besloten om voor een Boomer te gaan. Dus overal een beetje gekeken en dan valt het op dat er toch best wel veel puppies worden aangeboden door (brood?) fokkers. Ook kom je dan jonge honden onder de 4 jaar tegen die ineens weg moeten omdat de mensen een kindje krijgen of er geen zin meer in hebben of wat dan ook. Een hond neem je voor het leven, vinden we.

Nu is een puppy natuurlijk erg schattig, maar om een jonge hond een tweede kans te gunnen hebben we ook geen problemen mee. Dus hebben we maar een advertentie geplaatst. Dat was donderdag.

Afgelopen zaterdag was mijn Opa jarig. 86 al weer. We zijn dan ook naar Bornerbroek geweest en het was erg gezellig. De laatste keer dat we daar geweest zijn was in oktober, dus het werd weer hoog tijd. Opa en Oma (beiden nog fier in leven) vonden het prachtig natuurlijk met de kinderen en vooral met Sil. Als je die 4 maand niet hebt gezien, dan is hij echt gegroeid. Ook mijn neef was er met Bram van 7 maand. Ook een lekker ventje.

Vlak voordat we die kant op gingen, kregen we waarempel een mailtje. Ze hadden twee honden en de nieuwe (een boomer van een half jaar oud) was onderdanig tegenover de andere hond en kroop alleen maar in een hoekje als de andere hond er ook bij was. Wij gebeld en gevraagd of we een keer konden komen kijken. Is wel goed, zegt die vent. Waar woon je dan? In Almelo. Ik zeg dat is toevallig wij stappen in de auto naar Bornerbroek (5 kilometer van elkaar). Dus afgesproken om 6 uur en we waren meteen verkocht. Een schat van een hond. Vrolijk, kan goed met kinderen. Helemaal super.

Snel een bench geregeld en 's avonds na nog even snel bij opa en oma een bakkie te hebben gedaan, zaten we dan ook in de auto met de achterbank vol met kinderen en in de kofferbak een hondje.

Hondje uitgelaten 's avonds en lekker naar bed. Zondagmorgen worden we wakker in een waterbed ongeveer. Sjezus, beiden helemaal nat van de zweet en we voelen ons dan ook helemaal niet lekker. Miranda heeft nog gewerkt gistermorgen, maar dat was eigenlijk meer overleven, dan werken.

Dus het hele huis ziek hier. Esmée die langzaam aan het herstellen is, Julian die de griep en een erg vervelende hoest heeft, Miranda die de griep heeft en ik ben ook geveld door de griep. Alleen Sil en Boomer (zo heet onze hond) zijn fit. Om en om drinken maken en op de stoel of op de bank. Snel Boomer uitlaten en dan weer snel naar huis. Die hond zal wel denken, wat een dooie boel is het hier. Iedereen ligt daar maar te snurken of te hoesten.

Nu maar hopen dat we allemaal snel herstellen, want dit is echt niet fijn. Dan kunnen we ons weer met volle overgave storten op de hond die nog wel een beetje opvoeding nodig heeft. (de sluitspier werkt nog niet helemaal naar behoren).

Foto van de hond volgt nog wel een keer.