Tim "The Toolman" Taylor

Vandaag een vrij dagje gehad en ik had me voorgenomen om de schuur op te gaan ruimen. Het was daar een bende, net of alles er van een afstand in is geflikkerd, je moest letterlijk over de de spullen lopen.
Afgelopen weekend heb ik een werkbank gekocht op MP en die kon ik vanmorgen ophalen. Bij een metaalbedrijf aan de Werktuigenweg. Ik vanmorgen eerst een aanhanger opgehaald bij mijn schoonvader en daarna richting de werkbank. Kom ik daar aan, zit die vent helemaal ingepakt iets in elkaar te lassen en het duurde een paar minuten voordat hij zich helemaal ontdaan had van zijn kledij. Loop maar even mee naar de andere hal, zegt die vent. Dus die andere hal in en daar stond er eentje. Hij heeft er een aantal gehad en dit was de laatste. Maar deze is wel ietsje langer, zit nog een extra stuk bij aan. Het ding is 330 x 60 en 90 hoog. Is goed zeg ik. Sjezus wat een ding. Helemaal van metaal met van die mega dikke poten. Ik zeg tegen die vent dat ik de auto wel ophaal en dan kunnen we hem er zo intillen. Oh, het lijkt met beter met een heftruck. Dus die man de heftruck opgehaald en ik probeer hem van de grond te liften. Is bijna niet te tillen.
Hij paste maar net op de aanhanger. Even goed vastsjorren en rijden maar.

Thuis had Miranda visite en ik heb maar even gevraagd of ze me konden helpen met mijn werkbankje. Gelukkig kwam er een stoere popiejopie langsgefietst en die hebben we van die fiets afgetrokken om te helpen. Hij vond het wel stoer om zijn krachten te laten zien, dus met veel mankracht eindelijk dat ding achter thuis. Ik was al lang blij.

Verder de hele dag opgeruimd in het schuurtje. De werkbank past er precies in, dus een lange kant is nu werkbank. Ik moet eerlijk zeggen dat ik er wel super blij mee ben. Ideaal zo'n stevige tafel. Ik had nog een paar van die witte brede planken liggen en die heb ik aan de muur geboord, waar nu mijn gereedschap aanhangt. Voel me echt Tim 'the Toolman'. Hoaw Hoaw. Zelfs de fietsen passen nu in de schuur. Mijn schuur welteverstaan. Kan ik mooi een beetje aanprutsen. Heb nog een boek liggen waar allerlei leuke zelf te bouwen dingen in staan, dus daar gaan we mee bezig in het voorjaar.

Als klap op de vuurpijl belt er een electricien op of hij nog langs moet komen. Via schoonpaps had hij gehoord dat onze keramisch fornuis nog niet werkt. Je komt maar langs. Een half uur later stond hij op de stoep. Even gekeken en we hebben geluk. Er steken al wel draden uit de muur en we hebben wel een loze ouderwetse groep in de meterkast, maar daar zitten weer andere kleurtjes draden in. En ik kan veel, maar niet met draadjes en ander electrisch spul. Op de een of andere manier lukt dat me niet. Alles doorgemeten en het is toch dezelfde bedrading. Het is zelfs krachtstroom. Het fornuis nagekeken en deze werkt ook op krachtstroom, dus die man is aan het aansluiten geweest en alles werkt nu.

Wat een dag, alles komt uit!

Nu nog leren keramisch te koken. Ik weet niet of dat anders gaat dan op gas. Komen we vanzelf wel achter. En uiteraard lekker cake bakken of koekjes. We hebben nu dus ook een grote oven. Denk dat ik er morgenvroeg een half uur eerder uit ga om warme broodjes te maken en een eitje te koken. Lekker.