dinsdag, januari 23, 2007 |

Vader zijn

Na een zaterdagnacht van 3 uur slaap en een zondagnacht van 5 1/2 uur slaap, twee avonden tot 12.00 uur werken, mocht ik vanmorgen uitslapen. Miranda was zo lief geweest om mij te laten liggen. En dat terwijl zij ook al 4 dagen om 7 uur is begonnen. Uitslapen dus tot 8.15, want toen moesten de oudsten naar school en bracht Miranda Sil bij mij in bed.
Als je dan daar zo ligt met je zoontje naast je, dan maakt de tijd echt niet uit.

De laatste tijd zijn er weer kids geboren en sommigen zijn zwanger of hoogzwanger. Dan denk je soms terug aan de tijd toen Sil net was geboren. Het is nu al weer 11 maanden geleden. De tijd vliegt. Van dat kleine wurmpje is hij al aardig gegroeid en probeert nu letterlijk om op zijn eigen benen te staan.
In de tijd dat Miranda zwanger was, heeft ze wel eens gezegd dat als het kindje geboren is, je dan gelijk zo'n oergevoel krijgt.
Tijdens de bevalling was ik veel te druk om aan dat oergevoel te denken en een aantal dagen later, moest ik eerlijk zeggen dat ik dat oergevoel niet had. Ik ben natuurlijk apetrots op mijn mannetje, maar gelijk de eerste minuut het besef te hebben, dat had ik niet. Dit zal ook wel een verschil zijn tussen man en vrouw. De vrouw draagt het kind 9 maanden, die beleeft het veel intenser als een man.

Maar terugkijkend op die tijd heb ik geen minuut willen missen en dat kereltje voor geen goud wil missen. Die glimlach als je van het werk komt of het helemaal tegen je aan kruipen als hij weer eens is gevallen en moet huilen. En als je hem op de rug kriebelt dan gaat hij er echt voor liggen en je hoort hem dan genieten. Dan geniet ik ook echt.
Ik begrijp goed dat we echt wel een makkelijke baby hebben gehad en nog wel een beetje hebben. Heel erg weinig gehuil, bijna altijd een vrolijk mannetje. Nu is dat iets minder, hij krijgt de tandjes erdoor. Maar ondanks het moelijk in slaap komen, lacht hij elke keer als hij je ziet. Dan krijg je een warm gevoel van binnen.

Wat is het dan toch heerlijk om vader te zijn.

Vader worden is een gunst
Vader zijn een grote kunst

4 reacties:

Anoniem zei

Wat een ontzettend lief verhaal. Je bent ook een zorgzame vader. En Sil maar ook de andere twee zijn ontzettend gezellig en lief.

The world according to El zei

Moeder zijn is ook echt heel fijn en geweldig. Maar dat oergevoel nee dat had ik ook niet gelijk.
Mijn oudste was een paar maanden toen ze heel ziek werd en toen had ik voor het eerst dat gevoel. En dat is nooit meer weggegaan

Blondie Power zei

God kon niet overal tegelijk zijn, daar maakte Hij moeders!

Blondie Power zei

daar ==> daarom