Daar zijn we weer

Een hele goede morgen allemaal. Daar zijn we weer. De kids zitten weer school, Miranda is aan het werk, Sil zit voor een doos met allemaal speelgoed ronduit te kletsen en ik heb de pc maar weer eens aangezet om mijn blog te schrijven.

Zaterdagavond hadden we dan eindelijk de langverwachte pakjesavond. Iedereen was mooi op tijd. Sommigen hadden al een beetje ingedronken in de kantine van de plaatselijke voetbalvereniging en moesten eerst een goede bak koffie hebben. Na de koffie zijn we dan overgegaan op de presentjes en natuurlijk de daarbij behorende gedichten. Spannend, spannend.

Het viel achteraf allemaal mee. Iedereen had goed zijn best gedaan om een mooi gedicht te maken en de openingszin "De sint heeft lang moeten denken, wat hij .... toch moest schenken" werd dan ook menigmaal uitgesproken.
Wie had wie nou. Hier volgt een lijstje en daarachter staat het cadeau:
Arie Saskia Een roze doosje met inhoud en nog iets (weet niet meer wat)
Saskia Martina Een multifunctionele shawl (om de nek, in het haar en volgens sommigen vastbinden op bed :-))
Martina Frank Lego poppetje, dvd van de Lama's
Frank Remco Voetbalspel
Remco Halinka Tegeltje met Oost west thuis best in het pools
Halinka Elie Heb even een blackout
Elie Arie After shave (voor de meisjes)

Je staat te kijken wat je allemaal voor 5 euro nog kunt kopen.
Daarnaast had iedereen nog iets meegenomen uit huis voor de ruilronde. Van een moppenboekje tot een chinese jaarkalender en een onderwaterdrinkbeker.
Na de nodige hapjes en drankjes was het al gauw een uurtje of 1 en de meesten gingen dan ook naar huis. Op een enkeling na die tot een uurtje of 3 is gebleven.
Uiteindelijk hebben we een erg gezellige avond gehad die zeker voor herhaling vatbaar is. Misschien over twee weken cadeautjes onder de kerstboom leggen??

Dan nog een ander nieuwtje. Onze Esmée kan fietsen!! Joepie
Afgelopen week ben ik begonnen Esmée de kunst van het fietsen te leren. Zijwieltjes hoger gezet, stok erachter en rennen maar. Maandag een klein uurtje mee bezig geweest en verder ook eigenlijk niet. Dit lag aan het weer. Maar dat kleine meisje vond het prachtig en ze heeft zelf nog een paar keer in de stromende regen geoefend. Tot dat zaterdagmiddag Miranda mij roept en zegt dat ik snel moet kijken. De zijwieltjes waren al hoger gezet en dat wurmpje was aan het fietsen zonder dat die wieltjes de grond raakten. Ik naar buiten en de wieltjes nog iets hoger gezet, duw in de rug en daar ging ze. Zonder problemen. Gelijk de wieltjes eraf gehaald. Duw in de rug en ja hoor. Ze fietst zo weg. Prachtig gezicht. Ze vind het helemaal geweldig. Alleen het wegkomen is nog problematisch, maar dat komt wel goed. Echt een mooi gezicht.

Sil begint nu een beetje te jammeren, moet denk ik even een tukje doen. Dat was het dus voor deze keer. Saskia heeft een paar foto's gemaakt. Zodra ik deze krijg, zal ik er wel een paar op mijn bloggie zetten.