Oude sporthelden

Sporthelden van weleer hebben deze week een nieuwe plek gevonden. Edje Davids bij zijn oude liefde Ajax, Ronaldo bij AC Milan en ETN gaat zijn dagelijkse bezigheden vanaf deze week ook bijhouden op een blog.

ETN??? Wie is dat???

ETN is onze zeer gewaardeerde collega Elie. Steevast door gebruikers Ellie genoemd, maar dit kan hem niet deren. Of als je een agent aan de lijn hebt en je vraagt door wie hij is geholpen. Grote kans dat er dan Ellie genoemd wordt. Maar daar laat hij zich niet door van de wijs brengen.
Met een blik op oneindig blijft hij volhouden dat zijn naam toch echt Elie is en dat het een gewone jongensnaam is. Ik geef hem groot gelijk.

En deze man heeft besloten om mij bij te gaan staan als eenzame mannelijke blogger tussen al de vrouwen. Elie, bedankt!
Ik hoop dat je mooie verhalen gaat schrijven. Zulke verhalen dat we elke dag zitten te smachten naar weer een nieuwe episode in het drukke leventje van deze man.
Nu heeft hij wereldkundig gemaakt dat hij gaat trouwen. Dit gaat in mei 2008 gebeuren.
We hebben hem nog gewaarschuwd om niet te overhaast deze grote stap te zetten, slaap er nog een nachtje over. Maar nee, het moet en zal doorgaan. Uiteraard hopen wij allemaal dat ze nog lang en gelukkig samen (en later met kroost) zullen zijn.
Alleen is het voor ons nu wel erg kort dag om nog iets op touw te zetten. Elly (nee, niet Elie) heeft al geopperd om een pot neer te zetten voor het trouwen. En we zijn als collega's al druk bezig om een sketch in elkaar te zetten. Best nog wel lastig, zo'n ABC.
De S en de B zijn niet zo moeilijk, daar lust hij wel pap van. Maar er zitten zo veel letters in het alfabet. Nou ja, we komen er wel uit denk ik.

Als alles goed gaat, gaan we binnenkort met de hele afdeling een weekend weg. Ter ere van het aanstaande huwelijk uiteraard. Dit hangt echter volledig af van de opbrengst van het te koop aangeboden kunstwerk. Persoonlijk denk ik dat dit geen problemen gaat opleveren. Een weekendje weg met zijn allen moet makkelijk kunnen. Waarschijnlijk houden we dan nog genoeg over om aan Elie te overhandigen als kleine tegemoetkoming in de toch vaak dure periode voor een voorgenomen huwelijk.

Maar we wachten af.

Kunstwerk?? Ja, kunstwerk:
http://antiek-kunst.marktplaats.nl/kunst-schilderijen/73691721-prachtig-abstract-schilderij.html?

Ruiten krabben

Met de vorst van de afgelopen dagen, is het ook weer tijd om de ruitenkrabber (of voor sommigen een bankpasje of een spuitbusje) erbij te pakken. Niet iedereen vind dit een leuk tijdverdrijf. Het maakt mij niet zoveel uit. Je moet er gewoon rekening mee houden. Dit kun je op allerlei manieren doen. Eerder naar buiten en dan de ruiten krabben of de auto een half uur eerder starten en dan ontdooit deze vanzelf wel een keer.

Met beiden heb ik deze week nog een leuke ervaring gehad, die ik jullie eigenlijk niet wil onthouden.
Afgelopen woensdag moest ik werken van half 1 tot 8. Sta ik in de pauze van 2 uur een peukie te dampen, zeg ik zo dat er 's morgens best wel veel verschil zit in het krabben. De ene morgen gaat het makkelijk en de andere morgen moet je het er ongeveer afbikken. Ik zei dat het woensdagmorgen eigenlijk wel mee viel, het ijs was er zo af. Kijkt een collega mij aan en zegt:"Maar jij moest toch om half 1 beginnen?". Ik zeg:"Ja, dat klopt. Maar ik dacht laat ik 's morgens maar al vast gaan krabben, dan hoef ik dat 's middags niet meer te doen." Hahahaha.

Het andere voorval.
's Morgens met de fiets naar school de kids weggebracht. (Ja, ja. Sommige ouders gaan met de fiets. Die hebben een hekel aan dubbel parkeren.) Fiets ik op de terugweg langs een hoogzwangere collega die de tweede variant aan het uitoefenen is. Dus lekker warm en behaaglijk in huis zitten en de auto al een half uur aan hebben staan. Onder het motto hoef ik lekker niet te krabben en is de auto straks ook nog lekker warm van binnen. Maar denkt ze er wel aan dat er onverlaten op deze aardkloot rondlopen die misschien wel eens misbruik van de situatie kunnen nemen en snel in die auto stappen en wegrijden??? Ik kon het bijna niet laten, maar dacht aan het feit dat ze hoogzwanger is en ik geen zin heb om samen met haar op de stoep een kindje ter wereld te brengen. Puur van de schrik.
Dus wees gewaarschuwd Slootje. Het kan zo maar zijn dat die degelijke Duitser niet meer voor de deur staat en gezellig aan de Pegasusstraat op visite is :-)

Vader zijn

Na een zaterdagnacht van 3 uur slaap en een zondagnacht van 5 1/2 uur slaap, twee avonden tot 12.00 uur werken, mocht ik vanmorgen uitslapen. Miranda was zo lief geweest om mij te laten liggen. En dat terwijl zij ook al 4 dagen om 7 uur is begonnen. Uitslapen dus tot 8.15, want toen moesten de oudsten naar school en bracht Miranda Sil bij mij in bed.
Als je dan daar zo ligt met je zoontje naast je, dan maakt de tijd echt niet uit.

De laatste tijd zijn er weer kids geboren en sommigen zijn zwanger of hoogzwanger. Dan denk je soms terug aan de tijd toen Sil net was geboren. Het is nu al weer 11 maanden geleden. De tijd vliegt. Van dat kleine wurmpje is hij al aardig gegroeid en probeert nu letterlijk om op zijn eigen benen te staan.
In de tijd dat Miranda zwanger was, heeft ze wel eens gezegd dat als het kindje geboren is, je dan gelijk zo'n oergevoel krijgt.
Tijdens de bevalling was ik veel te druk om aan dat oergevoel te denken en een aantal dagen later, moest ik eerlijk zeggen dat ik dat oergevoel niet had. Ik ben natuurlijk apetrots op mijn mannetje, maar gelijk de eerste minuut het besef te hebben, dat had ik niet. Dit zal ook wel een verschil zijn tussen man en vrouw. De vrouw draagt het kind 9 maanden, die beleeft het veel intenser als een man.

Maar terugkijkend op die tijd heb ik geen minuut willen missen en dat kereltje voor geen goud wil missen. Die glimlach als je van het werk komt of het helemaal tegen je aan kruipen als hij weer eens is gevallen en moet huilen. En als je hem op de rug kriebelt dan gaat hij er echt voor liggen en je hoort hem dan genieten. Dan geniet ik ook echt.
Ik begrijp goed dat we echt wel een makkelijke baby hebben gehad en nog wel een beetje hebben. Heel erg weinig gehuil, bijna altijd een vrolijk mannetje. Nu is dat iets minder, hij krijgt de tandjes erdoor. Maar ondanks het moelijk in slaap komen, lacht hij elke keer als hij je ziet. Dan krijg je een warm gevoel van binnen.

Wat is het dan toch heerlijk om vader te zijn.

Vader worden is een gunst

Vader zijn een grote kunst

Counter

Hebben jullie mijn nieuwe counter al gezien. Hij staat al op 79!!!!
Dit alleen sinds mijn vorige blog. Wauw. Ik vind het zo spannend, ik heb al wel 78 keer gekeken of de teller al is gestegen!

Daar zijn we weer

Een hele goede morgen allemaal. Daar zijn we weer. De kids zitten weer school, Miranda is aan het werk, Sil zit voor een doos met allemaal speelgoed ronduit te kletsen en ik heb de pc maar weer eens aangezet om mijn blog te schrijven.

Zaterdagavond hadden we dan eindelijk de langverwachte pakjesavond. Iedereen was mooi op tijd. Sommigen hadden al een beetje ingedronken in de kantine van de plaatselijke voetbalvereniging en moesten eerst een goede bak koffie hebben. Na de koffie zijn we dan overgegaan op de presentjes en natuurlijk de daarbij behorende gedichten. Spannend, spannend.

Het viel achteraf allemaal mee. Iedereen had goed zijn best gedaan om een mooi gedicht te maken en de openingszin "De sint heeft lang moeten denken, wat hij .... toch moest schenken" werd dan ook menigmaal uitgesproken.
Wie had wie nou. Hier volgt een lijstje en daarachter staat het cadeau:
Arie Saskia Een roze doosje met inhoud en nog iets (weet niet meer wat)
Saskia Martina Een multifunctionele shawl (om de nek, in het haar en volgens sommigen vastbinden op bed :-))
Martina Frank Lego poppetje, dvd van de Lama's
Frank Remco Voetbalspel
Remco Halinka Tegeltje met Oost west thuis best in het pools
Halinka Elie Heb even een blackout
Elie Arie After shave (voor de meisjes)

Je staat te kijken wat je allemaal voor 5 euro nog kunt kopen.
Daarnaast had iedereen nog iets meegenomen uit huis voor de ruilronde. Van een moppenboekje tot een chinese jaarkalender en een onderwaterdrinkbeker.
Na de nodige hapjes en drankjes was het al gauw een uurtje of 1 en de meesten gingen dan ook naar huis. Op een enkeling na die tot een uurtje of 3 is gebleven.
Uiteindelijk hebben we een erg gezellige avond gehad die zeker voor herhaling vatbaar is. Misschien over twee weken cadeautjes onder de kerstboom leggen??

Dan nog een ander nieuwtje. Onze Esmée kan fietsen!! Joepie
Afgelopen week ben ik begonnen Esmée de kunst van het fietsen te leren. Zijwieltjes hoger gezet, stok erachter en rennen maar. Maandag een klein uurtje mee bezig geweest en verder ook eigenlijk niet. Dit lag aan het weer. Maar dat kleine meisje vond het prachtig en ze heeft zelf nog een paar keer in de stromende regen geoefend. Tot dat zaterdagmiddag Miranda mij roept en zegt dat ik snel moet kijken. De zijwieltjes waren al hoger gezet en dat wurmpje was aan het fietsen zonder dat die wieltjes de grond raakten. Ik naar buiten en de wieltjes nog iets hoger gezet, duw in de rug en daar ging ze. Zonder problemen. Gelijk de wieltjes eraf gehaald. Duw in de rug en ja hoor. Ze fietst zo weg. Prachtig gezicht. Ze vind het helemaal geweldig. Alleen het wegkomen is nog problematisch, maar dat komt wel goed. Echt een mooi gezicht.

Sil begint nu een beetje te jammeren, moet denk ik even een tukje doen. Dat was het dus voor deze keer. Saskia heeft een paar foto's gemaakt. Zodra ik deze krijg, zal ik er wel een paar op mijn bloggie zetten.

Nog een paar uurtjes

Nog maar een paar uurtjes en dan is het eindelijk zover. Sinterklaas!!

Ben met de laatste voorbereidingen bezig. We hebben net een monchou taartje gemaakt, de hapjes zijn klaar, nog even een paar gevulde eieren maken. De pepernoten zijn bijna gaar. Ik heb de laatste cadeautjes ingepakt en ben nu bezig de laatste hand te leggen aan het gedicht.

Wat rijmt er op: "Super sexy strapless topje" ??

Zie heb mie mooi tuk had!

Eindelijk was't zover. Ik bin der in stunk'n.
'k zalt euwm oetleg'n.

Wie heb't ja aankom'n zoaterdag Sinterkloas. Dat hew bie oons in hoes.
Noe was ik op 't wark en wie wan der zo oawer an't kuiern. Zeg mien collega's dak nich alles hof te betaal'n. Noa, doar zeit wie geen nee teeg'n natuurlk. Dus ik der nen meel oetstuur't dak Sinterkloas nig bin, en dak gen geldboom in mien tuin heb stoan. Ie kent dat leedje wa. En daw het idee heb't om te lap'n veur de draank en 't vret'n.

Krieg ik een meel van mien oaldste collega. Hij wot aankom'n vriedag a wier 40 joar (zeg e). In dat meeltje zeg e dat ik het feest heb organiseert en dak dan ok ma mut betaal'n. Ik deenk wat nen vrek. 'k Was wa zo hellig. Ma ik heb het eerst ma effen loat'n goan en een uur later hek em een meeltje terugstuurt. Met de mededeling dak alleen ma oons hoes ter beschikking heb stelt, en daw dat saam'n heb oawerleg. Ma as hej der probleem'n met hef, dan is dat zien mening en dan zak wa zien deel betaal'n.
Krieg ik geliek een meel terug dat 't een geintje was. Natuurl'k betaalt hij met. Wat'n lul kan't toch mangs ok wean. Ma ja, ik bin der mooi instunk'n. Mooi kloot'n. Haha.
'k deenk dak ma een paar alcoholvrij mut koop'n veur hem. Aj veertig joar bint, dan vlug de draank snel in de hoet en dan zwalk ie noar hoes. Voart hek 'm nog op de pot zit'n te spiej'n. Dat kuw ok nig hebb'n.

Dat was 't wa wier veur vandaag. As leste nog ma wier 'n moal nen spreuk:

Jonge leu van noe

Hoalt de eig'n sproak in eer

Zoarg daj't Hollaands kuunt

Ma 't eigne nooit verleer'n

En weer een klusje geklaard

We schrijven zaterdagavond 21.20 uur. Miranda en ik komen net van de zolder. Gisteren en vandaag stond de zolder op het program. De buitenwand van Julian's slaapkamer was nog niet gemaakt, stroom ligt er nog niet en de zolder stond vol met troep.
Gisteren met goede moed begonnen met de bedrading aan te leggen. Dit heb ik gelukkig afgekregen, alleen het aansluiten is nog niet gelukt. Maar al wel zo ver om de voorkant van de kamer dicht te maken met gipsplaten. Zo gezegd, zo gedaan.

Vandaag hebben we de gaatjes gestopt om er later met een likje saus een mooi geheel van te maken. Miranda's vader maakt er nog een nieuw kozijn met een nieuwe deur in, dus dat moeten we dan maar weer afwerken.
We hebben de hele zolder opgeruimd en daarna de vloerbedekking erin gelegd. Alle zolderzooi weer een beetje ordentelijk neergezet en je weet niet wat je ziet. Dit voor de mensen die onze zolder al hebben gezien. Het is echt mooi geworden. Later maken we nog planken aan de wand en waarschijnlijk van die schuifkarren die je zo onder de schuine kap kunt rijden. Maar voor nu is het al mooi genoeg.

Dan iets anders: Sinterklaas is op komst.

Nu niet denken van die is gek, maar aanstaande zaterdagavond vieren we met het t&s team sinterklaas bij ons in huis.
We hebben digitaal lootje getrokken en de spanning komt er al aardig in. Er gaat geen dag voorbij waar we het er niet over hebben. Sommigen zijn bang voor de cadeau's die ze krijgen, anderen weer niet. We mogen voor het astronomische bedrag van rond de 5 euro kopen, denk dat de hele kamer vol staat met cadeau's straks. Haha.

Uiteraard volgen dan ook de speculaties wie wie dan wel niet heeft getrokken. Er gaat al een voorspelling rond en we hebben een collega die zich heeft voorgedaan als de eigenaar van de lootjestrekwebsite en getracht heeft de lootjes van iedereen in te mogen zien. Hier zijn we veel te slim voor, daar trappen we mooi niet in.
Een enkele collega denkt dat er misschien wel vunsige cadeau's over te tafel gaan zaterdag. En dan heb ik het over van dat ondergoed met een aardbeiensmaakje ;-) of iets anders.

Ik durf hier te verkondigen dat ik een normaal cadeau heb gekocht en niet mee doe aan al die speculaties. Wat maakt het nu uit wie wie heeft. Het gaat toch om de gezellige avond. Ik vind het veel belangrijker om een mooi gedicht te maken voor mijn lootje. Waarheidsgetrouw en uit het diepst van mijn hart.
Dus collega's, vrees niet.

Oeps, het is al weer 21.35 uur. Snel de uitslag van Sterren dansen op het ijs kijken. Dan vroeg naar bed, want morgen moeten we weer werken.

Iedereen een prettig weekend en doot henig an!

Tim "The Toolman" Taylor

Vandaag een vrij dagje gehad en ik had me voorgenomen om de schuur op te gaan ruimen. Het was daar een bende, net of alles er van een afstand in is geflikkerd, je moest letterlijk over de de spullen lopen.
Afgelopen weekend heb ik een werkbank gekocht op MP en die kon ik vanmorgen ophalen. Bij een metaalbedrijf aan de Werktuigenweg. Ik vanmorgen eerst een aanhanger opgehaald bij mijn schoonvader en daarna richting de werkbank. Kom ik daar aan, zit die vent helemaal ingepakt iets in elkaar te lassen en het duurde een paar minuten voordat hij zich helemaal ontdaan had van zijn kledij. Loop maar even mee naar de andere hal, zegt die vent. Dus die andere hal in en daar stond er eentje. Hij heeft er een aantal gehad en dit was de laatste. Maar deze is wel ietsje langer, zit nog een extra stuk bij aan. Het ding is 330 x 60 en 90 hoog. Is goed zeg ik. Sjezus wat een ding. Helemaal van metaal met van die mega dikke poten. Ik zeg tegen die vent dat ik de auto wel ophaal en dan kunnen we hem er zo intillen. Oh, het lijkt met beter met een heftruck. Dus die man de heftruck opgehaald en ik probeer hem van de grond te liften. Is bijna niet te tillen.
Hij paste maar net op de aanhanger. Even goed vastsjorren en rijden maar.

Thuis had Miranda visite en ik heb maar even gevraagd of ze me konden helpen met mijn werkbankje. Gelukkig kwam er een stoere popiejopie langsgefietst en die hebben we van die fiets afgetrokken om te helpen. Hij vond het wel stoer om zijn krachten te laten zien, dus met veel mankracht eindelijk dat ding achter thuis. Ik was al lang blij.

Verder de hele dag opgeruimd in het schuurtje. De werkbank past er precies in, dus een lange kant is nu werkbank. Ik moet eerlijk zeggen dat ik er wel super blij mee ben. Ideaal zo'n stevige tafel. Ik had nog een paar van die witte brede planken liggen en die heb ik aan de muur geboord, waar nu mijn gereedschap aanhangt. Voel me echt Tim 'the Toolman'. Hoaw Hoaw. Zelfs de fietsen passen nu in de schuur. Mijn schuur welteverstaan. Kan ik mooi een beetje aanprutsen. Heb nog een boek liggen waar allerlei leuke zelf te bouwen dingen in staan, dus daar gaan we mee bezig in het voorjaar.

Als klap op de vuurpijl belt er een electricien op of hij nog langs moet komen. Via schoonpaps had hij gehoord dat onze keramisch fornuis nog niet werkt. Je komt maar langs. Een half uur later stond hij op de stoep. Even gekeken en we hebben geluk. Er steken al wel draden uit de muur en we hebben wel een loze ouderwetse groep in de meterkast, maar daar zitten weer andere kleurtjes draden in. En ik kan veel, maar niet met draadjes en ander electrisch spul. Op de een of andere manier lukt dat me niet. Alles doorgemeten en het is toch dezelfde bedrading. Het is zelfs krachtstroom. Het fornuis nagekeken en deze werkt ook op krachtstroom, dus die man is aan het aansluiten geweest en alles werkt nu.

Wat een dag, alles komt uit!

Nu nog leren keramisch te koken. Ik weet niet of dat anders gaat dan op gas. Komen we vanzelf wel achter. En uiteraard lekker cake bakken of koekjes. We hebben nu dus ook een grote oven. Denk dat ik er morgenvroeg een half uur eerder uit ga om warme broodjes te maken en een eitje te koken. Lekker.

Nieuw jaar, nieuwe start

De vakantie is voorbij.

Het afgelopen weekend hebben we de tukkers op verjaardagsvisite gehad. Het was weer erg gezellig. We zijn nog even bij de appelboer geweest. Richting Tollebeek de eerste boerderij achter de brug aan de rechterkant. Links kan trouwens ook niet, zit de Urkervaart. Het grappige aan deze boer is dat de appelboerin oorspronkelijk ook uit Bornerbroek komt. Ze is van voor mijn tijd, maar mijn vader kent haar wel. Dus elke keer als ze hier zijn, gaan we even een zak appels kopen.
Daarna doorgereden naar Urk om vissies te halen. Nog even door het oude Urk gereden en ik moet eerlijk toegeven dat ik daar nog nooit geweest ben. Dus als het straks mooier weer is, moeten we maar eens een middagje door Urk cultuur opsnuiven.

In huis moest natuurlijk alles gezien worden. Ze hadden de vloer boven nog niet gezien en de rest van het huis eigenlijk. Julian en Esmée vonden het prachtig dat ze eindelijk weer eens met Sten en Britt konden spelen. Ze hebben zich dan ook de hele middag vermaakt.
Oh ja, even een opsomming van de cadeautjes. Ze heeft een Mammut set (tafel met 4 stoelen), krijtbord, poppen, make-up, nieuwe kleren, beschermings voor de step en geld gekregen. Ik zal vast wel iets vergeten zijn.
Na een paar biertjes gedronken te hebben kwam Julian met het idee om te gaan sparen. Julian is nu een fanatieke bierdopjesspaarder. Hij heeft er al 12. Eentje van Heineken, een paar van Warsteiner en de rest van Grolsch. Ik mag wel uitkijken, anders kom ik er nog van aan de drank. Zondagmorgen vroeg hij al of ik misschien zin had in een biertje!
We hebben dan ook gelijk maar een advertentie geplaatst. Zie advertentienummer 6909097613. Dus een oproep aan alle bierdrinkers die dit blog lezen. Bewaar jullie dopjes. Hij wil een emmer vol hebben!

Gisteravond gewerkt tot 12 en ik was moe. Ik ben gelijk in bed gedoken toen ik thuis kwam en vanmorgen toen de wekker ging om half 7 (!) had ik ook het gevoel dat ik nog maar net in bed lag. Miranda is vanmorgen om 7 uur begonnen en het is de eerste dag van de kinderen op de nieuwe school, dus alles spik en span in de kleren. Gelukkig lagen de kleren en de tasjes al klaar.
Het is toch best wel spannend, zo'n eerste dag. Alhoewel de kinderen daar volgens mij niet zoveel last van hebben gehad. Ze hadden er allebei ontzettend veel zin in en vanaf half 8 begonnen ze al te vragen of we niet een keer weg moesten. Uiteindelijk met zijn allen door de stromende regen op de fiets naar de Triangel.
Even de juffen een handje gegeven en het liep allemaal vanzelf. Ik ben dan ook niet zo lang gebleven. We zullen straks de verhalen wel allemaal horen.

Dat was het wel weer voor vandaag. Ik moet vanavond werken en morgen zijn we allebei vrij. Dan ga ik de schuur op orde maken. Nu gaan we ouwehoeren met Sil. Eindelijk komen de tandjes erdoor. De eerste twee onderin hebben zich al gemeld en je hoeft niet meer de vinger in zijn mond te steken. Haha. Hij stapt al rond de tafel, echt gaaf. Het wordt al een echt klein kereltje.

Tot blogs!

Kleine rectificatie:
Sil is net in slaap gevallen in de box, gaat dus niet door. Ik hoor ineens een gesnurk en daar ligt hij op zijn buik te maffen.

Verjaardag!

Na de feestdagen en die 86 zondagen die we de afgelopen twee weken hebben gehad, is het fijn dat het normale leven weer begint.

Maar niet bij ons!

Want Esmée is 2 januari jarig! De mooiste en fitste dag van het jaar.

Nu moet ik toegeven dat we het dit jaar met de jaarwisseling rustig aan hebben gedaan. We lagen 's nachts al om half 2 in bed. Lekker vroeg.

Dus van een kater was geen sprake. We hebben zelfs op 1 januari nog het zonnescherm bij ons oude huisje opgehaald. Ook al een hele operatie. Dat ding is maar liefst 5 meter lang. En uiteraard lag heel Emmeloord nog op 1 oor, dus hulp was ook ver te zoeken. Maar na een beetje aanklooien hebben we hem nu achter huis liggen. Nu nog aan de muur.

Enfin.

Zondagavond gewerkt tot 12 en toen ik thuis kwam had Miranda de kamer al helemaal versierd. Ziet er toch altijd gezellig uit.

Dan het volgende probleem. Een cadeau!

We hebben zo'n kindertafel met stoeltjes voor haar gekocht via de site der sites in Almere. Ik zou dat ding zaterdagavond ophalen, maar met het weeralarm is dat niet doorgegaan. Toen een afspraak gemaakt om hem dan nieuwjaarsdag op te halen. Bel maar, mailde die vent. Dus ik bellen en alleen maar de voice mail. Zal ook wel te diep in het glaasje hebben gekeken. Uiteindelijk is het dus niet doorgegaan en hadden we geen cadeau voor het meisje. Ach en wee, ach en wee, wat moeten we hier nou mee.

Nu zag ik toevallig op de zolder nog een ongeopend make-up doosje liggen die ze met Sinterklaas heeft gekregen. Je raad het al. Inpakken dat ding!!

Des morgens iedereen wakker en het super cadeau gegeven. Ohhhh, wat moooiiiii.

Die heb ik nog niet, zei ze gelijk. Haha, wij lagen dubbel aan tafel.

Natuurlijk zijn we gelijk naar de winkel gegaan en snel nog even andere cadeaus gekocht.

Gisteren toen ik thuis kwam zat dan ook de hele kamer vol met familie en ze had natuurlijk een berg cadeaus gekregen. Het kind was helemaal happy.

Helaas heb ik maar 1 foto van het feestje, want op mysterieuze wijze had de camera er geen trek meer in, dus moesten we overstappen op de oude camera. Zo eentje met een filmrolletje erin. (Even voor de jeugdige lezers: Vroeger hadden we nog geen digitale camera of computer of mobieltje of auto. Toen moesten we alles nog met paard en wagen doen. We konden wel foto's maken, maar dat ging dan met een analoge camera. Daar zit een klein gaatje in waar je met je oog door moet kijken. Dan druk je op een knopje en dat wat je ziet, komt dan op de foto. In die camera zit een fotorolletje, die je naar de fotowinkel bracht en een week later kon je de foto's weer ophalen. En dan was het altijd maar afwachten of je de goede foto's mee naar huis kreeg. Het gebeurde ook wel eens dat je de privé foto's van je buren per ongeluk mee kreeg!)

Zaterdag vieren we het feestje nogmaals. Dan komen ook de tukkers. Is maar beter ook, ik hoorde al in de wandelgangen dat ze daar het nieuwe jaar weer goed zijn ingegaan :-)

Hasta la pasta!