Paasdagen

Wat hebben wij gedaan met Pasen.
Ons programma voor deze twee dagen moest een beetje aangepast worden aan de werktijden van vrouwlief. Zij moest 1ste Paasdag 's avonds werken en 2de Paasdag 's ochtends.

Eerste paasdag zijn we 's ochtends in de auto gestapt met de bedoeling om ergens te gaan wandelen. Schitterend weertje, dus binnenzitten is zonde. Al rijdend kwamen we op het idee om naar de Gesteentetuin te gaan. Daar wordt je haarfijn uitgelegd welke soorten stenen er zijn en hoe deze allemaal ontstaan. Erg educatief verantwoord dus!

"Mogen we ook stenen meenemen naar huis dan?" vroegen de leergierige kids op de achterbank.
"Ja natuurlijk, kinders! Je mag alleen de grootste steen meenemen!" gniffelen de ouders voorin.

Daar aangekomen werden we hartelijk ontvangen door een enthousiaste steenliefhebber. We hebben een rondje gelopen en daarna zijn we de leerhut ingegaan. Daar stond een nog enthousiaster vrouwmens ons welkom te heten en ze begon gelijk uitleg te geven over de puzzeltocht die ze hadden uitgezet. We zijn onderweg wel een aantal plaatjes tegengekomen, maar we hadden de link niet gelegd. Voor maar 1,50 euro per kind krijgen we een rebusblad en zo'n IKEA potloodje in de handen gedrukt en ik loop nogmaals de route met de twee oudste kinderen. Uit puur enthousiasme loopt het kwijl ze bijna uit de mond.

Als een ware verrassing komt de zin ~Vrolijk Pasen~ uit de rebus en moe maar voldaan stappen we met twee zakjes paaseieren en een hoop nieuw opgedane kennis weer in onze trouwe Zweed.

"Bedankt, ouders!" klonk het vanaf de achterbank. Dat doet je toch goed!

Tweede paasdag verliep compleet anders.

Hoe kun je zo'n gesteentefeest overklassen, liep ik al ijsberend in onze keuken. Plots kreeg ik het welbekende Eureka gevoel.

We hebben nog 4 kaartjes voor de dierentuin te Leeuwarden! Wauw! Deze kaartjes hebben we bewaard voor een speciaal moment. Nu is dat moment aangebroken! Aangezien vrouwlief weer moest werken, ben ik met de 3 kinders voor dag en dauw in de auto gestapt en na een ritje van drie kwartier reden we strak om 10 uur 's ochtends een bijna lege parkeerplaats op.

Van ver begonnen de medewerkers al te zwaaien. Hoi Remco, leuk dat je er weer bent! Dat is lang geleden, Remco. Goh je ziet er goed uit, Remco. Ja ja, als vaste gast beginnen ze je aardig te kennen. Dit komt natuurlijk door mijn geweldige idee om vorig jaar via ons werk 10 kaartjes te kopen. Dit resulteerde in mijn 3de bezoek al weer van die fantastische dierentuin. Zelfs de pinguins herkenden ons al en begonnen spontaan te klappen.

Vanmiddag vertelde ik het nog aan mijn collega's. De spanning als je het terrein op komt lopen. Je komt bij een grote muur waar enkele ramen in zitten. Je bent natuurlijk reuze benieuwd welk eng beest zich schuilhoudt achter zo'n muur. Dat moet wel iets gevaarlijks zijn. Is het een krokodil? Of leeuwen? Of zijn het panthers? Je speurt door het raam en dan zie je iets bewegen in een bosje. AAAAHHHHH, we worden aangevallen. Dan komt het eruit. Het is een dwergotter die even niet doorhad dat het al weer 10 uur is. Pfffff, je maakt wat mee.

Wel zijn er baby aapjes geboren. Moest bijna huilen bij de gedachte dat dit de laatste keer is geweest dat ik die apen heb gezien.

Ik kom daar noooooooooooooooit meer!

Thuisgekomen hebben we gezellig gegourmet met de familie en zijn we moe maar voldaan lekker vroeg naar bed gegaan.