Een helse rit

Kwart over zeven op vrijdagmorgen

Hoor ik een stem die heel zachtjes aan me vraagt

Ben je al wakker, pap?

Kom je gezellig mee naar beneden?

Moet je straks werken of ben je vrij vandaag?

En neem je de Solex mee, ja graag.

Vanochtend dus op mijn Solex weer naar het werk. Best wel frisjes, maar daar wordt je wel wakker van. Die koude lucht die in je gezicht blaast, de morgenzon die nog lang niet opkomt, rijen scholieren die geen respect hebben voor je snelheid en geen meter aan de kant gaan. Heerlijk ritje weer.

Op het werk Lex geparkeerd in de daarvoor bestemde vakken en vervolgens met een bakkie cappucino naar boven. Een beetje vreemd luchtje, maar dat zal wel niet aan mij liggen. Denk ik.

Kom boven, trek mijn jas uit en ga op mijn plek zitten. Wat ruik ik toch? Benzinelucht. Ben ik dat dan toch? Enkele collega's waren ook niet verkouden en al snel kwam ik er achter dat mijn schoen en broek helemaal onder de benzine zat. Nou, in die lucht kun je echt geen hele dag zitten. En nu? Maar weer naar huis, andere kleren aan en mij naar het werk laten brengen.

Jas aan, hup naar beneden, Lex weer aangeslingerd en nog net niet de geluidsbarriere doorbrekend naar huis. Was nog geen 500 meter onderweg of de druppels methanol vlogen me om de oren. Ik doe mijn best om tijdens het rijden naar beneden te kijken wat er aan de hand is. In een flits zie ik het slangetje van de benzinetoevoer in de wind fladderen. Oh, shit! ABS ingeschakeld en 2 meter verder stond ik stil. Begint Lex toch ineens te roken. Snel de noodknop ingedrukt en gekeken of het slangetje er weer aan kon. Gelukt, kickstarten en daar gaan we weer.

Met een duizelingwekkende snelheid van toch al gauw 18 km per uur was ik weer op weg. 10 meter, 20 meter, 30 meter en ja hoor. Slangetje vliegt er weer af. Dan heb je geluk dat je nog kunt fietsen met dit snelheidsduiveltje. Wel jammer dat je dan langs een middelbare school moet, waar net het complete plein je aan ziet komen. Maar ik laat me niet kennen en trek Lex nog even op het achterwiel. Daar hebben ze niet van terug!

Thuisgekomen de kleren uit, onder de douche en hopen dat mevrouw snel thuis komt om mij weer bij MP af te zetten. Helaas, helaas. Mevrouw had schijnbaar andere plannen. Dan maar even bellen op haar mobiel. Blieb blieb blieb hoor ik boven. Mobieltje ligt nog thuis. Ok, ok, dan maar op de fiets.

Nou, wat een avontuur allemaal op de vroege vrijdagochtend!