13 - 2

Jaja, dat is de uitslag van de Flevo Boys F14 - Nagele F3.

En maar liefst 5 van de 13 doelpunten zijn door Julian gemaakt. In de stromende regen nog wel.

Nu maar hopen dat hij dit vol blijft houden.

Snel uitgerekend hoeven we dan nog maar 10 jaar te werken. Hij zal dan als 17 jarige zijn debuut maken bij Ajax. Om na 4 jaar de stap naar het buitenland te maken. Spaans of Italiaans kan hij niet. Hij spreekt een beetje Duits of Engels. Hmm. Bayern Munchen of Manchester United. Zal ManUtd wel worden dan. Daarna toch maar door naar Spanje, waar hij een contract voor het leven krijgt bij Barcelona. Dan kunnen we daar mooi een vakantiehuisje kopen om bij te komen van de trainingen. We zullen hem dan toch elke dag moeten halen en brengen.

Of zal hij dan alleen aan zichzelf denken..............

"Julian, wil je nog een zakje chips? Ik zal het wel even pakken."

Slijmbeursontsteking

Ik weet het. Nog geen blog geschreven sinds de Efteling.
Ook wij hebben een geweldige dag gehad, die eigenlijk veel te kort was. We hebben lang niet alle attracties gehad, maar we hebben wel erg genoten.

Dit is zeker voor herhaling vatbaar. Misschien inderdaad een dagje winterefteling dit jaar.

Moe maar voldaan lagen we zaterdagavond dan ook al vroeg in bed. Ik moest afgelopen zondag ook werken, dus een goede nachtrust kwam goed uit.

In een pauze maak ik een rare beweging en het schiet mij zo in de rechterarm. Valt wel mee, denk ik nog. Zal zo wel weer weggaan, maar de volgende morgen was het nog steeds zo.

Ik heb vanmorgen nog even afgewacht en het bleek dat de pijn nog steeds aanwezig is. Het wordt eigenlijk alleen maar erger. Toch maar even de dokter gebeld en ik kon op het spreekuur komen. Dat is op zich al een kunst, want die assistentes proberen alles om je telefonisch te helpen.
Na 5 minuten was het oordeel al geveld: Een slijmbeursontsteking in de rechterschouder. Ben je lekker mee. En ook nog aan mijn 'doe' arm. Ik kan er niet zo veel meer mee en alles wat ik er wel mee doe, doet veel pijn. Dit blog ben ik nu dus ook met links aan het typen. Het duurt wel lang.

Ik moet rusten een paar dagen, heb een 10 daagse Diclofenac kuur gekregen en als het dan niet over is, moet ik terug komen. Ik heb me vanmiddag maar een armsling gekocht. Dan weet je in ieder geval zeker dat je de arm niet gebruikt, dus hoop ik dat het herstel ook sneller zal gaan.
Op het werk is nog genoeg te doen, dus we zien wel hoe het verder allemaal gaat.

Dat was het wel weer. Het bloggen zal wel even rustig zijn, dan weet je waar dat van komt.

Oh ja, de cakes zijn goed bevallen bij iedereen. Werkelijk een schaal vol met 5 cakes is helemaal opgevreten.

Voorbereidingen

We zijn al druk aan het voorbereiden voor de Efteling.

De wandelroute, zoals aangegeven op de site, is uitgeprint.

http://www.efteling.nl/uploads/internet%202004/docs/Wonderlijke%20Wandelroute%202007.1aug07.pdf

Zoals beloofd heb ik de hele dag in de keuken gestaan om verschillende soorten cake te maken.

Het is dit geworden:

• Een tulbandvorm arretjescake (is net zoveel als twee gewone cakes)
• Een gewone arretjescake
• Een pepernotencake met hele pepernoten
• Een pepernotencake met pepernotenkruimels
• En als laatste een gewone boerencake voor diegene die een hekel hebben aan Sinterklaas

We zijn benieuwd wat het gaat worden morgen. Allemaal proeven hoor!

Voor Sil (en iedereen die graag naar paardjes kijkt)

Weekend

Ok dan. Tijd voor een nieuw bloggie.

Wat was onze planning van het afgelopen weekend:

• Een taart maken (recept van El gekregen)



• Vis halen



• Voetballen



• Appels halen



• Naar Bornerbroek
  

We zijn dus naar Bornerbroek geweest afgelopen weekend. Vrijdagmiddag begon de voorbereiding al met het bakken van een taart. We hebben een recept gekregen van El en het zou een sensatie zijn. Na wat heen en weer gemail (het was me niet helemaal duidelijk) heb ik uiteindelijk de bodem gemaakt. Goed gelukt en netjes in de koelkast gezet. Zaterdagmorgen de kersen erop en daaroverheen weer de gelei en alles mee naar Bornerbroek. Ik zal eerlijk zijn: de meningen zijn erover verdeeld. De één vind het lekker, de ander vind het meevallen. Ik hoor bij de laatste groep en de meesten bij ons in de familie. Maar de ganzen horen duidelijk bij groep 1!

Bij de Urker vismarkt waar je elke zaterdagochtend vis kunt halen, hadden ze tongetjes in de aanbieding. 9,95 per kilo. Koopje dus. Ik stond dan ook zaterdagochtend om 8.15 uur op de vismarkt en ging met een emmer vol vis terug naar Emmeloord. Onderweg nog snel even langs de appelboer, de auto gewassen en hup naar huis. Julian moest voetballen in Vollenhove en het vertrek was om 10.00 uur. Haasten dus. We waren gelukkig netjes op tijd en na een inmaakpotje van 8-0 zijn we gelijk vanaf Vollenhove richting Bornerbroek gereden.

Het was weer ouderwets druk en gezellig. Moeders en oons Elles waren een dagje uit (zie blog Elles), wij zijn nog even bij mijn opa en oma geweest en nog even de stad in. Voor je het weet is de middag voorbij en na het nuttigen van een paar drankjes en hapjes lagen we rond half 12 in bed.

Zondagochtend om half 8 ontwaakte het huis weer. Ik moest gisteravond werken, dus we hadden in de planning om rond 2 uur weer richting Emmeloord te gaan. Eerst nog even Elles opgehaald uit Hengelo en daarna zijn we met zijn allen naar Delden gegaan waar een Cultureel Straatfestival op het programma stond. Mijn moeder zit in Delden bij de accordeonclub en ze moesten daar optreden. De sfeer zat er lekker in!!

Uiteindelijk snel weer naar Bornerbroek, tassen gepakt en rond een uurtje of kwart voor 3 reden we richting de polder. Onderweg bij de grote M langs en iets over 4 waren we weer in huis. Snel de tas gepakt en om half 5 moest ik werken. Het kon allemaal net. Het was een lange avond (ik ben ook snipverkouden en heb een zere keel). Thuisgekomen gelijk het bed in gedoken en om half 1 sliep ik volgens mij al. Helaas niet voor lang, want onze Sil besloot om 5 uur vanochtend dat zijn dag is begonnen. Miranda moest om 7 uur werken vanochtend en ik heb net de kids in de stromende regen op de fiets naar school gebracht. Je kunt dus wel raden hoe mijn humeurtje momenteel is :-)

Onze Runner

Zitten we vanavond aan het avondeten, krijgen we het over de Run. Juul en Esmée zijn het afgelopen weekend naar Winschoten geweest en daar was een of andere Run waar ze naartoe zijn geweest en hebben geholpen met bekertjes aangeven en sponsjes enzo. Hier hebben we natuurlijk ook de Fish Potato Run gehad, waar wij weer naartoe zijn geweest.

Het lijkt Juul ook wel wat om mee te gaan doen met een Run. Ik zeg dat de run van Urk naar Emmeloord is, een kilometer of 12. "Ach, dat kan ik wel", zegt Juul. "Dan krijg ik onderweg ook drinken en fruit van de mensen", zegt hij.

We beginnen te lachen en zeggen dat hij dan wel moet oefenen. "Nee hoor, valt wel mee", zegt Juul.

Ik zeg dat hij dan maar "even" naar Tollebeek moet lopen. Dan kan hij oefenen. "Krijg ik dan ook drinken?" vraag Juul. "Als jij naar Tollebeek loopt, rijd ik mee met de Solex. Dan mag jij achterop terug naar Emmeloord en dan gaan we op de terugweg langs de BP en daar mag jij iets uitzoeken." Wauw, dat leek hem nog wel wat.

Vol goede moed op het fietspad begonnen en na een paar honderd meter kwam de eerste stop al. Krampen in de zij. Na ongeveer een kilometer vroeg hij of hij er al was. Je bent bijna op de helft zeg ik. Ik zeg dat hij wel door moet lopen, dat doen de echten ook. Jajaja, geen probleem.

Uiteindelijk met een hoofd als een tomaat, stapt hij achterop de Solex en ziet hij in dat het toch wel echt ver is. Lachen, toch. We hebben het nog even met de auto gereden en hij heeft toch nog 1,5 kilometer hardgelopen. Viel me uiteindelijk nog mee. Tollebeek was precies 4 kilometer.

Vrouwelijke dingen

Zit ik vanochtend rustig op mijn werk te genieten van een bakkie koffie (je moet toch ergens van genieten zonder sigaret) ligt daar een grote schaal met allemaal Marsjes, Milky Ways en Twixjes bij ons. ETN was jarig geweest en had gisteren getrakteerd.
Nu met mijn vreetbuien zit ik natuurlijk de hele dag te kanen en dan sla je geen Marsje af.

Ontwenningsverschijnselen:
Roken heeft lichamelijk en geestelijk nogal wat invloed. Het is begrijpelijk dat het stopzetten van deze invloed niet onopgemerkt voorbijgaat. De ontwenningsreacties zijn onaangenaam, maar verdwijnen. Iemand die gestopt is met het tot zich nemen van een giftig, schadelijk en verslavend product, kan uiteindelijk nooit slechter af zijn. De ontwenningsverschijnselen hebben voor een deel te maken met het ontbreken van de nicotine in uw lichaam. Voor een ander deel met het gemis van iets vertrouwds. Het is normaal dat u vreetbuien krijgt. Dit is vergelijkbaar met de vrouw die haar maandelijkse "periode" heeft.

Hmmm. Allereerst ben ik blij dat dit niet maandelijks terugkeert. Maar lees ik het dan goed?
Dus als een vrouw graaiend in de schaal met Marsjes, Milky Ways en Twixjes wegloopt, dan weten we genoeg???

Er wordt beweert dat vrouwen daar ook chagrijnig van kunnen worden. Is dat iets om rekening mee te gaan houden in de toekomst. Moeten die vrouwen dan op een andere manier benaderd worden. Toch maar eens beter opletten............

Roken

Na een week lang last te hebben gehad van mijn keel, zal jullie de details besparen, heb ik maar besloten om eens een poging te wagen om te stoppen met roken.

Beter gezegd:

Ik ben gestopt met roken.

Ik heb sinds zaterdagavond 11 uur geen sigaret meer aangeraakt. Dus als ik een keertje chagrijnig ben, dan weet je waar het van komt. Het is voor een goed doel.

De Efteling

We gaan 22 sept. van het werk uit naar de Efteling. Nou, nou, nou het leeft al echt op de werkvloer. Iedereen heeft het erover.

Je hebt stoere collega's en minder stoere collega's. De één durft wel in de Python of in de Vliegende Hollander, terwijl de ander overredingskracht nodig heeft.
Ik heb me al opgeofferd om samen met collega Y. in de Vliegende Hollander te gaan. Dat heeft ze toegezegd, maar er moet dan wel een tegenprestatie komen. Wat dat dan is, zal nog bekend worden gemaakt. We wachten het maar af.

Voor iedere hardwerkende collega die thuis midden in een kindercreche komt, is het een welverdiend uitje. Even weg uit de sleur, lekker met zijn allen een dagje donderjagen. Maar die kinderen, die willen natuurlijk ook mee. Met tegenzin heeft iedereen dan ook de kinderen opgegeven, want je kunt moeilijk 's avonds thuis komen en de kinderen vertellen hoe leuk de Efteling toch is. Dat vergeven ze je nooit.

Nu is daar gelukkig een oplossing voor gevonden. Collega Martin heeft zijn hand over zijn hart gestreken en hij zal zich die dag ontfermen over de koters. Het maakt hem allemaal niet uit. Hij zit graag een dagje bij de draaimolen of in de zandbak. Even een schone luier om doen, de billetjes schoonmaken of in de rij staan voor een ijsje voor de kids. Niets is hem te gek. Super toch! Martin, alvast bedankt voor dit gebaar. Echt gaaf.

Alleen moet hij nog wel even precies weten welke kinderen bij welke ouders horen. Dus als we in de bus zitten, zal Martin een ronde doen. Schrik hier niet van. Hij is die man met dat petje op waarop staat: "Kinderopvang Marktplaats.nl"

Ook laat hij van die legerplaatjes maken met de namen van de kinderen en zijn mobiele nummer erop. Als een kindje dan kwijt is, dan kunnen ze hem altijd bereiken. Echt een goed idee. Als je de namen van de kinderen nog niet hebt doorgegeven, dan moet je hem even een mailtje sturen.

Ik kan bijna niet wachten. Een hele dag zonder kinderen.........heerlijk!!!

Lex

Mijn trouwe vriend Lex. Hij brengt me overal naartoe.

Laat me bijna nooit in de steek.

En het is geen grote drinker.

Heb vanmorgen voor de tweede keer een kannetje benzine van 5 liter moeten tanken.

Sinds mei heeft Lex maar liefst 5 liter opgezopen.

Dat is 7 euro......in 5 maanden.....1 litertje per maand........80 kilometer per maand.......dat zijn nog eens prijzen.

Van engel tot etter

Hebben de anderen een fijn weekend gehad met veel zon en nog meer van dat alles. Hier is dat niet het geval geweest.

Onze Sil krijgt een eigen willetje.

Was het altijd toch zo'n schattig jochie, die nooit huilde en altijd maar lief was en lachte. Nu heeft hij gisteren dat huilen in 1 dag weer goedgemaakt. Van 's morgens vroeg tot 's avonds was het niets anders dan janken, schoppen, slaan en overal op de grond gaan liggen waar het maar kan. Waar het niet kon, ging hij ook liggen trouwens. Met als gevolg dat hij wel weer ergens tegenaan viel of ergens vanaf viel.

Ik heb er een half uur over gedaan om hem zijn kleren aan te trekken gistermorgen. Met als gevolg dat hij het eerste vermanende tikje op zijn billetjes heeft gekregen. Hij had toen al wel zijn luier aan hoor, dus veel zal hij er wel niet van gemerkt hebben.

Janken, janken en nog eens janken. Niets was goed. Hij begint nu ook te praten, maar in plaats van Ja kan hij alleen nog maar Nee zeggen en daarbij ook nog zijn hoofd schudden. Normaal gesproken moet je er om lachen, maar als het de hele dag al tegenzit en dat jochie ook nog de hele dag Nee zegt, dan kun je hem wel achter het behang plakken. Was dan ook blij dat ik hem eindelijk om half 1 in bed had liggen, voor zijn middagdutje. Helaas duurde dit niet lang, om half 2 was meneer al weer wakker en aan zijn humeurtje was niets veranderd. Was blij dat ik gisteravond mocht werken.....

Ze hebben er ook een woordje voor bedacht: Peuterpuberteit

Wat is peuterpuberteit?De een noemt het de "Ik-ben-2-dus-Ik-zeg-Nee fase", de ander noemt het "terrible two’s", wij noemen het hier peuterpuberteit. Puberteit is kort samengevat een fase waarin een kind grenzen verkent, zich losmaakt en op eigen benen probeert te staan (een eigen identiteit zoekt). In feite maakt je kindje rond 2 jaar zo’n soort fase door. Hij krijgt een eigen willetje en laat dat ook gelden.
Hij merkt dat sommige dingen niet mogen, of geaccepteerd worden door zijn omgeving. Hij merkt dat hij een reactie krijgt op zijn gedrag. Je kind is koppig en heeft regelmatig driftbuien. Het aantal buien neemt af zodra je peuter beter kan praten. Rond 4 jaar is hij heel wat rustiger. Deze fase is positief. Je peuter wordt zelfstandig genoeg om de wereld alleen tegemoet te treden. Hieronder volgen verschillende tips over hoe om te gaan met driftbuien. Natuurlijk is ieder kindje anders van aard en je moet uitvinden wat bij jouw kindje het meest effectief is.

Pffff, gaat het pas over rond 4 jaar??

Verder hebben wel een fijn weekend gehad, hoor. De andere kids waren wel met hun goede been uit bed gestapt.

Sil zit nu trouwens tijdens het schrijven van dit blog al de hele tijd bij mij op schoot en hij heeft nog niet 1 keer het toetsenbord aangeraakt. Zal er dan toch een keutel dwars hebben gezeten?