Heb je dat wel eens? Een ontzettend ochtendhumeurtje?
Ik moet eerlijk zeggen dat dit fenomeen mij redelijk onbekend is. Ik word doorgaans wakker met een goed humeurtje en lach de dag tegemoet.
Hoe anders was het vanmorgen.
Op de een of andere manier lukte het vanmorgen niet. Was iedereen aan het afsnauwen.
Liep hier maar te foeteren op Miranda en op de kinderen. Miranda moet werken vanochtend, dus ik ben degene die Julian naar school moet brengen. Vies weertje, kinderen die niet willen opschieten. M. die me nog even een paar aanwijzingen geeft. En ik maar snauwen. Zeg ik tegen mijn liefje dat ik 32 jaar ben en echt wel weet hoe ik alles moet regelen. En ik weet dat ook wel, maar het kwam zo bot uit mijn strot. Echt erg.
Het ergste is nog, dat je het zelf in de gaten hebt. Maar je laat het maar gaan.
Nu gaat het wel weer. Ik kan gelukkig weer lachen en moet er nu ook wel om lachen.
Miranda en de kids. Sorry!
Ik zal mij beter gaan gedragen :-)
4 reacties:
Joh 1 keer in de zoveel tijd gebeurt je dat een keertje. Ik zelf heb er nooooooit last van (ahum) dus dat heb ik van horen zeggen ;-)
Ik heb er ook nooit last van, maar soms 1x per jaar.. heb ik dat ook.. en de rest van de dag blijft dan ook gewoon ruk.. en het is net wat je zegt.. je betrapt jezelf erop.. en toch doe je het weer...
Geen last van.. Maar je weet het he, Was sich liebt das neckt sich (ofzo)
In ieder geval...je hebt je excuus aangeboden...
Nou ook wel eens last van, maar eigenlijk heb ik vaker last van "het na het eten humeur"
Dat is wanneer het eten op is en je alles aan kant hebt en eindelijk met je voeten omhoog kan op de tafel, de kinderen zo veel herrie maken grrrrr. De hele dag kan ik dat goed hebben, maar daarna niet meer dan wil ik rust!
Een reactie posten