België

Na alles geregeld te hebben met het werk, de school en de buren die een dagje op de hond passen, zijn we vanochtend rond een uur of 9 richting onze zuiderburen gereden. Tom gaf 2 1/2 uur aan, maar met een file en een sanitaire tussenstop waren we iets na twaalven op het terrein van het Universitair Ziekenhuis Gent. Nou, geen kleintje in ieder geval. Eerst iets van drie rondjes gereden om het juiste gebouw te vinden en uiteindelijk toch gevonden. Snel parkeren en hup het ziekenhuis in. Op naar Jelina, Jerome en Rezon (klik op de naam om de betekenis te achterhalen. Goed zoeken)

Na een paar innige knuffels en traantjes konden we de meegenomen kadootjes geven en eindelijk het kleine mormeltje bewonderen. Nou, het is een mooi kindje geworden!

Hij lag lekker te slapen de hele tijd en heeft geen kik gegeven. Jelina was ook weer redelijk bijgekomen van de bevalling en mag morgen naar huis. Het loopt daar allemaal iets anders dan hier. Daar is het verplicht in het ziekenhuis bevallen en daar moet je 4 dagen blijven. Dan mag je naar huis en moet je je maar redden. Er is geen kraamhulp meer. In ieder geval mogen ze na 3 dagen al weer naar huis. Niets fijners dan je eigen huisje en je eigen bed natuurlijk.

Na 3 uur in de auto te hebben gezeten met onze koters, hebben ze zich daar in het ziekenhuis even helemaal uitgeleefd. Ze moesten alledrie even hun stoom kwijt en rond een uur of 3 zijn we weer huiswaarts gegaan. Iedereen was moe en dan slaapt zo'n auto toch ook wel weer lekker.

De afspraak was om de eerste de beste McDonalds te pakken zodra we weer de grens over waren. Eerst nog een kleine opstopping op de periferie van Antwerpen. De magen begonnen al aardig te rammelen. Gelukkig staat er vlak over de grens al een Mc. Dus effe lekker bunkeren!

Vervolgens maar weer aangesloten in de file en uiteindelijk waren we om half 8 weer in huis.

Al met al was het zeker de moeite waard en fijn om Rezon en de gelukkige ouders te zien. Met Sinterklaas komen ze deze kant weer op, dan zal hij wel weer aardig zijn gegroeid.