AAAAUUUUWWWW

Wat doen mijn benen zeer!!!

Het werd weer eens tijd om aan de conditie te gaan werken. Al een aantal weken liep ik er tegenaan te hikken om maar weer eens een beetje sportief te worden. Vandaag dus eindelijk de knoop doorgehakt.

Besloten om vanavond naar de sportschool te gaan (jaja, we zijn nog steeds lid) en mij daar in het zweet te werken voor een uurtje. Na overleg met collega's vonden we gelijk na het werk wel een mooie tijd. Daarna eten en op de bank zal ik maar zeggen.

Na thuiskomst een drukte van jewelste natuurlijk. Miran en Sil hebben me opgehaald en de twee oudsten waren naar de Mac met hun tante en we kwamen allemaal tegelijk in huis. Druk, druk ineens. Veel te druk om tijdens Rush Hour zo maar een uur naar de sportschool te gaan.

Toch maar besloten om dan te gaan hardlopen. Dat duurt doorgaans iets korter. Ik had laatst al een keer een route uitgestippeld van 4 kilometer. Snel in de hardloopkleren en hopla, lopen met die hap. Julian was zo lief om mee te fietsen voor het licht en het vertier.

Tering, tering, tering. Heb echt geen conditie meer. Ik moest onderweg een paar keer stoppen, even goed de spiertjes rekken natuurlijk en daarna weer door. En mijn benen liepen voller en voller. Net de laatste 200 meter dacht ik nog wel vol te houden en het schiet me daar toch in de linkerkuit. AAAHHH, kramp.

Nu heb ik me gedoucht en zit mijn kuit goed vast. Het voelt alsof ik een spier goed heb verrekt, zeg maar.

Dat zal morgenvroeg nog wat worden......