En nu op naar Nijmegen

WK achter de rug.

Ook in huize Weltevree hebben we flink lopen schreeuwen en zweten. Het heeft niet geholpen.



Zondag hebben we eerst nog even een dagje Slagharen gedaan. Warm weer, maar wel lekker om weer eens in de achtbaan te zitten of in zo'n paal die je naar beneden laat vallen. Over die paal gesproken. Tegen het eind van de dag gingen Anouk en ik nog 1 keer erin. We hadden geteld en het bleek dat je rond de 10 sec. stil stond bovenin en dan maakte je de vrije val. Dus dat ding takelt ons omhoog en op het moment dat we stilhangen begin ik te tellen. 1, 2, 3......10, 11, 12.......20, 21...we keken elkaar een keer aan....dit duurt wel lang.....maar je wilt ook niet schrikken, dus blijf je constant gefocust op die val......30, 31, 32......dit is niet leuk meer......als hij maar niet stuk is....oh nee, he.......van de schrik gestopt met tellen.....crisis, dat ding is echt stuk....en ineens......aaaaaaaaahhhhhhhhhhhhhhhhhh............toch nog naar beneden.........meneer de paardestaart die achter de knopjes zit maar lachen........wat een eikel.........kon hem wel zo'n schop verkopen, dat hij een week uit zijn piepertje moet poepen.....maar ik kon me nog net inhouden.



In ieder geval is de week voor de Vierdaagse aangekomen. Zaterdagochtend nog even 15 km gelopen voor het gevoel. We zijn er klaar voor.



Morgen gaat de camping open waar we willen staan. Mijn ouders gaan proberen een plekje te bemachtigen, je kunt nl. niet reserveren. Dan stap ik zaterdag op de trein naar Deventer en daar pikt mijn zusje me op en gaan we naar Nijmegen.



Spannend!!!