Bericht nr. 102

Kwam er laatst achter dat ik al 100 blogs heb geschreven. Dit is nummertje 102.
Nu hoorde ik dat sommigen druk bezig zijn om ook 100 blogs te schrijven. Veel al, he?

Aankomend weekend gaan we weer richting de maisvelden. We hebben zondag een sportieve familiedag. Ben benieuwd wat het gaat worden, het weer lijkt in ieder geval mee te vallen. We wachten het maar af.

Enkele weken geleden heb ik als vakantiegeldcadeautje een pda gekocht. Wel een leuk verhaal trouwens. Ik natuurlijk eerst een bod plaatsen, waarop hij mij een mail stuurde dat het bod akkoord was. Ik moest maar bellen. Ik eerst een mail gestuurd met de vraag of het ding wel goed was, weinig gebruikerssporen je kent het wel. Hij mailt terug: Helemaal goed, bel maar. Ik gebeld. Is het een buitenlandse man. Nu heb ik niets tegen buitenlanders, hoor. Ik nogmaals vragen of het ding ok was. Ja, helemaal goed, bijna geen krasje. Hoe laat jij komen ophalen? Ik zeg: "Geef me je adres maar, dan kom ik morgenvroeg." Hij zegt: "Ken jij (een of ander gebouw) in Lelystad?" Nee, zeg ik. "Wat ken jij in Lelystad?" Ik zeg dat ik weet hoe ik bij het ziekenhuis moet komen. Ik zat al met pen en papier in de handen hoe hij me vanaf het ziekenhuis naar zijn huis zou leiden. "Is goed!" zegt hij. "Morgenvroeg 10.00 uur op parkeerplaats ziekenhuis. Tot morgen". Tuut tuut tuut. Ok, dacht ik. Moet dan maar. Ik om 10 uur op de parkeerplaats daar wachten. Allemaal mensen natuurlijk. Je hebt geen idee wie je treft. Komt er een goed uitziende man van een jaar of 40 naar me toe stappen. "PDA?" Ja, zeg ik. "Jij mee komen" Hij de doos uit zijn auto, in mijn auto geinstalleerd. Werkte gelijk. Hij in 2 minuten dat hele apparaat uitgelegd. Jij lekker naar huis navigeren. Ik zag niet zo snel problemen, dus betaald en 5 minuten later was ik de trotse eigenaar van een PDA. Natuurlijk voor de prijs. Niets aan de hand. Zo naar huis gekletst door Eva (de stem van TomTom). Kom ik thuis, beetje met dat ding klooien. You're battery is low. En uit is de PDA. De hele nacht aan de lader gehad. De volgende morgen nogmaals proberen. Je raadt het al. You're battery is low. En uit is de PDA. Godvergeme, vuile r........, kl..... Ben ik mooi ingestonken.

Uiteindelijk een pittig mailtje gestuurd, dat ik niet tevreden ben. Geen manier van verkopen. En dat ik zijn huisadres wel wist.(die stond nog in de PDA onder thuis!). Hoe dom kun je zijn. Nooit geen antwoord op gekregen natuurlijk. Het www afgesurfd en uiteindelijk een nieuwe batterij besteld. Viel gelukkig allemaal nog wel mee. Van collega A.S. de nieuwste versie TomTom gekregen en met hulp van A.S. navigeer ik nu overal naar toe. Vooral naar plekken die ik al ken. Echt makkelijk, hoor! Haha. Eva en ik bouwen al een aardige band op. Haha.

Morgen onze Boomer weer naar The World according to El brengen. Ze was zo lief om het weekend op te passen. Nu maar hopen dat hij dan van de diarree af is. Gelukkig hebben ze geen vloerbedekking. (geintje hoor, El) gniffel, gniffel.