woensdag, september 27, 2006 |
Nou, daar gaan we dan. Het is volgens mij de bedoeling dat ik hier mijn dagelijkse leventje plaats.
Vandaag:
Vanmorgen vroeg opgestaan om een uurtje of 7. Eindelijk de hele nacht geslapen, na 2 lange nachten. Sil had koorts (waarschijnlijk komen de tandjes erdoor), Esmeé had keelpijn en Julian oorpijn. Zelf twee avonden tot middernacht gewerkt en gisteren om half 9 weer beginnen. Dat breekt je uiteindelijk aardig op. Maar vanmorgen ging het wel weer. Ik kon goed uit bed komen, peukie gedaan, bakkie leut, Sil de fles gegeven en ik stond om half 8 onder de douche.
Dan denk je, ik ga lekker met de auto. Waarom zou ik mij in het zweet jagen als ik de hele dag nog moet werken. Shit, de auto staat nog bij de garage. Al sinds vorige week donderdag. Moest een grote beurt hebben, nieuwe distributieriem en de jaarlijkse APK. Maar je raadt het al, er was weer eens van alles aan kapot. Nu is het nog wachten op een nieuwe (lees 2de handse) zekeringskast. Dus vanmorgen maar weer op het fietsje. Ach, ook best wel lekker zo door de ochtenddauw. Even langs de garage gefietst en ja, de auto staat nog steeds op hetzelfde plekje als gistermorgen.


Op het werk aangekomen iedereen goedemorgen gewenst en de computer maar weer eens aangezet. Eigenlijk wel een lekker, rustig dagje gehad. We zaten met z'n vieren, dus dan heb je ook tijd voor iets anders. Iedereen zit rustig zijn mailtjes te beantwoorden of oompje agent van informatie te voorzien. En dan ineens roept ze het weer, k*t. Ik schrik op en ja hoor. Het is weer eens ons barbiepopje die haar mondje roert. Elke dag hetzelfde. Van buiten strak in de luchtjes en zalfjes, van binnen een grote boerin. Ze heeft me nog een foto laten zien van haar nieuwe vriendje. Die zo veel op Fledder (die van de Cock, met c o c k) lijkt, vind ze. Ik kan geen gelijkenis vinden, maar a la. Trouwens is de Cock in het frans niet de Haan?

Thuisgekomen gelijk weer aan de bak. Drie kinderen die je aandacht nodig hebben, dus even lekker bijkomen is er niet bij. Maar dat is ook niet erg. We doen het met liefde. Gegeten met z'n allen en dan komt het. Ik moet naar de sportschool mijn puntjes bij elkaar sprokkelen. Ik heb helaas deze week niet zo veel tijd, dus kan niet zeggen ik heb geen zin, komt morgen wel. En ik had geen zin, maar toch maar weer gegaan.

Als je er maar bent, dan komt alles wel goed. Op de apparaten dan maar en fietsen, roeien, hardlopen en langlaufen alsof je leven ervan af hangt. Anderhalf uur later, stap ik tevreden van de loopband af en druk mijn pasje in de computer. Yes, 19 punten gehaald. Iets over de helft. Dus als ik deze week nog zo'n shift draai, dan hebben we het weer gered. Terugfietsend denk je aan je sixpack onder je t-shirt. Maar uit de douche stappend en de naakte waarheid aanschouwend, kom je weer tot de conclusie dat we nog wel een paar maanden of jaren door moeten sporten, wil die sixpack weer terugkomen. Of heb ik die nooit gehad. Ik weet het niet meer.


Ik ga lekker onderuit gezakt op de bank liggen, tot morgen.

4 reacties:

Smitsky zei

Uuuh, de Cock is op zijn engels ook iets anders, toch?

Oh ja nu weet ik wie je bent....maarruh, druk leventje hoor. 't is maar goed dat je erbij werkt...hihi

MissNonsens zei

Hey,

Het is ook een hele opgave he dat werken. Het kost zo vreselijk veel vrije tijd, hahahahaha. Leuk verhaal hoor! Ook jou gaan we volgen.

Simone zei

Nu begrijp ik dat het lieftallige blondje naast je ineens tranen in der ogen kreeg van het lachen! haha

Blondie Power zei

Die andere boerin van de werkvloer ligt helemaal in een deuk hier..

Haar kinderen kijken al een beetje weird en vragen voorzichtig: "wat doe je mama??"