Gisteren was het zover. De eerste lange afstandtocht van dit jaar. Plek des onheils was het o zo schone Albergen, daar waar mijn zusje tegenwoordig haar aardappeltjes schilt elke avond.
40 kilometers stonden er op het programma. Ik was wel benieuwd hoe mij dit ging bevallen. Enerzijds omdat ik het gevoel heb dat het dit jaar tot nu toe allemaal iets makkelijker gaat, anderzijds omdat ik dit jaar niet zoveel oefenkilometers ga lopen. Ik heb me voorgenomen om doordeweeks een aantal keer te gaan hardlopen en dan in het weekend als het kan een lange tocht te gaan wandelen.
Ik was niet alleen, want er zijn nog meer gekken gevonden die de stoute wandelschoenen hebben aangetrokken en zich een doel voor ogen hebben gesteld. Ik stel u voor aan Esther en Carmen. Esther is de vrouw van mijn neef en zij heeft dus het geluk dat ze door het leven mag gaan als een Nollen. Carmen is het nichtje van Esther. De fanatieke wandelaar zal haar vast en zeker wel herkennen van "De hel van Barchem".
Dan gelijk maar een beetje reclame, want Nijmegen is eigenlijk niet het streven van deze dames. Zij hebben zich ten doel gesteld om in Oktober mee te doen aan "A Sister's Hope". Dat is een 60km wandeltocht verspreid over 2 dagen, waarbij de deelnemers naast het lopen geld binnen halen voor borstkankeronderzoek. Als je niet weet waar je met je poen naar toe moet, lees dan zeker dit even:
http://www.carmenesther2walk.nl/. Een leuk streven voor een heel goed doel!
Terug naar de wandeltocht. De start was om 8 uur, dus de wekker ging om 5.30 uur. Het is toch weer 1.15 uur rijden voordat je er bent. Om 7.30 uur zat ik in de kroeg aan de koffie en al snel kwamen de dames ook aangelopen. Om 8 uur zijn we gestart en we gingen gelijk voortvarend van start.
Albergen - Tubbergen - Mander - Manderveen - Geesteren - Harbrinkhoek - Albergen was de route.
Na een paar keer de nodige kritiek te hebben geleverd op de organisatie (slechte routebeschrijving, geen idee hoe ver het nog is, waar zijn de toiletten? etc) en de nodige referenties naar "De Hel van Barchem" aan te hebben gehoord, zaten we na een uur of 3 wandelen aan de koffie.
Kort samengevat was het natuurlijk heerlijk weer. De kop goed ingesmeerd met zonnebrand, maar vanochtend merkte ik dat dit nog niet voldoende is geweest. Trekt ook wel weer weg.
Uiteraard gaat zo'n tocht je niet in de koude kleren zitten, maar ik moet eerlijk toegeven dat het zeer goed lopen was. Een makkie zal ik niet zeggen, maar als dit het is voor dit jaar dan teken ik gelijk.
Op naar de volgende tocht.
Het is best wel leuk werk hoor dat wandelen. Dus als je een keertje mee wilt lopen, dan hoor ik het graag.
Greetzzzz
